Czuję jak chłodny piasek, delikatnie łaskiczę mi stopy. Tanecznym krokiem podchodzę do morza. Fale obmywajà moje palce. Ściągam z siebie sukienkę i rzucam ją niedbals za siebie. Stawiam kolejne kroki, coraz bardziej zanurzam się w ciemnej toni oceanicznej. Gdy woda dosięga mi uszu, zatrzymuję się i podnoszę głowę do gôry. Niebo jest takie piękne.

Przejechałam dłonią po mokrych włosach i pokręciłam z niedowierzaniem głową. Oceaniczna kąpiel jest lepsza niż zimny prysznic. Szybko wynurzam się z wody i ruszam na plażę. Podnoszę moją sukienkę i rozglądam się. Dostrzegam Deana i uśmiecham się delikatnie. Podchodzę do niego, odziana tylko w prześwotującą, koronkową bieliznę.
-Czemu jesteś sam?

Odchylam głowę do tyłu, śmiejąc się bezdźwiecznie. Klękam na piasek obok niego i wyciągam z jego ust papierosa. Wsadzan go do moich, zaciągając się mocno dymem.

Uśmiecham się smętnie i delikatnie kiwam głową.
-Czasem jest tak, że-spoglądam na niego niepewnie-ból fizyczny nie jest nawet blisko tego, co odczuwamy tu.
Przyłożyłam palec wskazujący do skronii, imitując rich wiercenia.

Uśmiecham się do siebie, wypuszczając dym z ust.
-Tu nie trzeba słôw.-Mruknęłam, przysuwając się do niego. Całuję go delikatnie.

Spoglądam na niego bardziej zaskoczona sytuacją niżeli on sam. Nie zdziwiła mnie jego reakcja, była jak najbardziej odpowiednia. Zaskoczyła mnie moja śmiałość, dlaczego całuję chłopaka, skoro u swojego boku mam najcudowniejszego faceta na ziemi. Opadam na piasek, tuż obok niego.
-Przepraszam.-Powiedziałam w końcu ze skruchą. Obracam się w jego kierunku i patrzę na niego poważnie.-Możemy o tym nikomu nie mówić?

Utkwiłam wzrok w księżycowej poświacie, która delikatnie odbijała się w tafli oceanu. Nie wiem jak, ale po chwili w moich ustach znalazł się kolejny papieros. Skoro i tak umrzemy, czy różnicą jest śmierć ze starości albo na raka?
-Co masz na myśli?-Przenoszę na niego wzrok, a między moimi brwiami pojawia się delikatna bruzda.