Spojrzałam na skórzany zegarek Givenchy, którego wskazówki właśnie spotkały się na dwunastce. Brandon pewnym ruchem pchnął ciężkie drzwi kawiarni, a ja z typową dla siebie gracją weszłam do środka. Rozejrzałam się po wypełnionej po brzegi kawiarni i mimowolnie uśmiechnęłam. Wszyscy chyba już wiedzą, że stolik przy oknie należy do ekipy z Upper East Side. Kołysząc biodrami, podeszłam do kąta i usiadłam na wysokim, skórzanym stołku. Delikatnie odłożyłam burgundową Birkin na blat i zerknęłam na brata. Pokręciłam głową z dezaprobatą, wydymając przy tym pełne wargi.
-Już dwunasta, a ich nadal nie ma!-Obruszyłam się, opierając kościsty podbródek na dłoni.
-Zaraz przyjdą.-Brandon zaśmiał się, usadawiając swoje pośladki na krześle obok mnie.

Przeniosłam na nią wzrok, a moje usta wydymają się w mocno wymuszonym uśmiechu. Nie chodziło teraz o to, że nie lubiłam Alicii, co to to nie! Ubóstwiam ją wręcz! Mamy identyczne poczucie stylu, humoru, tego samego fryzjera, a nawet gust do chłopaków... No właśnie, ostatni punkt nie wróży nic dobrego. Szybko odwracam wzrok od pary i spoglądam w menu, chociaż znam je na pamięć.
-Dean, dzisiaj twoja kolej.-Spojrzałam na niego, odkładając kartę na stolik.-Poproszę jagodowo-miętowe cappuccino na mleku sojowym, z podwójną pianką.

Wchodzę spóźniony dobre 17 minut. Nie odmierzałem tego specjalnie, o nie. Ale liczę na efektowne spóźnienie. Po jednym sprzeniu na wnętrze kawiarni, natychmiast zauważam grupę przyjaciół. Uśmiecham się podchodząc i siadając na swoje miejsce.
- Witajcie moi drodzy - mówię łagodnie do przyjaciół, a Gigi całuję w policzek na powitanie i sięgam po menu.

Ostatnio edytowany przez Enzo Chevalier (2016-05-14 20:44:52)

Prawie, że wbiegam do kawiarni. Nawet się nie rozglądam. Rude włosy luźno opadają na ramiona. Mam na sobie zieloną sukienkę przed kolano. Zielony to zdecydowanie mój kolor.
Podchodzę do naszego stolika przy którym siedzą już wszyscy.
- Cześć. - witam się i siadam obok Brandona. - Mam świetny pomysł. - informuje ich.

Biorę głęboki oddech.
- Jedziemy do Miami. - mówię w końcu i opieram głowę o ramie Brandona. - Propozycja nie od odrzucenia. W końcu właśnie zaczęły się wakacje! - uśmiecham się radośnie.

- To fenomenalny pomysł! - przyznaję z rosnącym uśmiechem na mojej twarzy. Patrzę po kolei na każdego z przyjaciół i w końcu na Gigi. - Jestem za - oświadczam.

Wzruszyłam ramionami.
- Jak najszybciej. Choć by jutro. Spakujmy się i wyjedzmy. - mówię radosnym tonem. Mam dziś świetny humor.