Cały tren wyjazd był... Był czymś zupełnie niezrozumiałym.
Alicja i Gigi ciągle się gryzły. Na każdym kroku musiały na siebie naskakiwać. Nie wiem dokładnie jak u chłopaków.
Ja i Enzo... Było ciężko. Po ognisku prawie nie zostawaliśmy sami.

Leżę na łóżku. Rodzice wyjechali wczoraj i wracają dopiero za dwa dni ale ja nie mam planów. Musze odpocząć od naszej paczki... Prawie od całej. W tym momencie mój telefon brzęcz. Zerkam na wyświetlacz.

Enzo: Puk,puk...

Marszczę brwi. Zaczynam odpisywać ale zanim zdążę wysłać słyszę, że ktoś dzwoni do drzwi. Odrzucam telefon i schodzę na dół. Otwieram drzwi.
Na mojej twarzy pojawia się szeroki uśmiech. Otwieram drzwi szerzej, a chłopak wchodzi do środka.

Patrzę na nierozpakowanie rzeczy.
- Jak widzisz... - odpowiadam nie odrywając od nich wzroku. - Jak je rozpakuje to cały czar pryśnie. - mówię kontynuując. - W sumie to strasznie dziecinne. - śmieje się sama z siebie. - Ale to tak jak bym już oficjalnie skończyła ten wyjazd. - po raz pierwszy tego dnia patrze mu prosto w oczy. - A nie chcę go kończyć. - mówię nieco niepewnie.

Kiwam głową.
- Rodzice wyjechali wczoraj na trzy dni... - mówię z coraz szerszym uśmiechem po czym odwracaj się do walizek. - Masz rację muszę je rozpakować. - mówię drażniąc się z nim i ruszam w stronę rzeczy.

Kiwam potakująco głową i łapię torbę z kosmetykami.
- Tak... Tyle, że nie pokój na prawo tylko ten prosto. - patrzy na mnie pytająco, a ja wzruszam ramionami. - Chciałam zmienić otoczenie. Zresztą. Sam zobaczysz. - uśmiecham się, a Enzo kiwa głową. Mijamy moje stare,białe drzwi i kierujemy się do ciemno bordowych na końcu korytarza.
Chłopak otwiera drzwi i wchodzi do środka. Wystrój różni się zupełnie od mojego poprzedniego. Tym razem moje ściany są pomalowane na niebiesko (kolor czystego,bezchmurnego nieba). Czarne meble,fioletowe firanki i pościel. (poprzedni był czerwony z białymi i szarymi elementami)
- Postaw pod tamtymi drzwiami. - wskazuje na garderobę ale on nadal się rozgląda. - Enzo. - mówię rozbawiona aby zwrócic jego uwagę.

- Strasznie słodzisz... - przewracam oczami i robię parę kroków aby zmniejszyć odległość pomiędzy nami. Pomimo, że teraz znajduje się jakiś metr ode mnie czuje jak by nadal dzieliły nas kilometry.
Po plaży nic więcej nie zaszło... Noel trzymał mnie ciągle przy sobie jak by się czegoś domyślał... Albo ja wariowałam bo zaczęła mnie irytować jego bliskość.

Kiwam głową z uśmiechem. Moje serce wali jak szalone.
Zerkam na walizki.
- Chcesz coś do picia? - pytam. - Zapomniałam zapytać wcześniej.
Strasznie trzęsą mi się dłonie dlatego zaciskam je w pięści.

Kręcę głową.
- Nie, nie jest mi zimno. - uśmiecham się i wskazuję brodą na łóżko pełne poduszek. - Chodź. - rzucam i mijam go. Opadam na łóżko.
Usiądzie obok. Będzie blisko.