- Nie - odpowiadam krótko. - Bardziej martwili się o to, że nie wróciliśmy po południu i że złapała nas burza.
Przymykam powieki i biorę głęboki oddech. Uwielbiam ten zapach. Uśmiecham się lekko.

- Mhm - mruczę potakująco. - Byliśmy bardzo zajęci.
Muskam wargami jego szyję.

Biorę głęboki oddech i obejmuje chłopaka. Patrzę Enzo w oczy, a potem zjeżdżam spojrzeniem na jego cudowne wargi. Delikatnie całuję kącik jego ust, a na moich wargach ciągle gości szeroki uśmiech.

Znów czuje motylki w brzuchu i śmieje się cicho. Jestem oczarowana tą przyjemną chwilą.
- Enzo - mruczę odsuwając się na dosłownie minimetr od jego ust - na dole jest moja rodzina - upominam go na wypadek, choć wiem, że jest tego świadomy.

Kiedy ściąga ze mnie szorty uśmiecham się psotnie mam ochotę coś powiedzieć ale nagle słyszę grzmot.
Zadrżałam i podskoczyłam ze strachu i mocno przylgnęłam do chłopaka.
- Boże... - szepnęłam i wzięłam drżący oddech.

Odwzajemniam pocałunek i śmieje się nerwowo w jego usta.
- Skromny jesteś - mruczę. - I co zamierzasz teraz zrobić..? - pytam słodko, nie odsuwając się od niego nawet na minimetr.

- Mhm... Wiesz mam parę pomysłów co możemy zro...
Nie kończę bo w tym momencie drzwi pokoju otwierają się.
- Kolacja już gotowa możecie scho... - babcia przerywa i obrzuca nas znaczącym spojrzeniem. Na moje policzki wypływają czerwone rumieńce.
Może udało by się to jakkolwiek wytłumaczyć gdyby nie to, że nie mam na sobie szortów.
- To dlatego nie słyszeliście - mruczy babcia i wychodzi, zostawiając naszą dwójkę w szoku.

Ostatnio edytowany przez Lena Carson (2016-07-15 17:08:31)

Przez chwilę milczę. Kręce głową.
- Nie mam pojęcia. Moja babcia zawsze robi co innego... Nie można się spodziewać co wymyśli tym razem - wzdycham i schylam się po moje szorty.