Muskam wargami jego ucho kiedy szepczę:
- Komplement, misiu. - Wolną dłoń wsuwam na jego ramię.

- Nie uważasz, że to takie strasznie nierealne. Jak taka bajka. Na przekór wszystkiemu... - Mówię. - W sumie bajka może być bo one zawsze kończą się dobrze. - Uśmiecham się najszerzej jak potrafię.

Przymykam powieki i muskam nosem jego nos.
- Doskonale rozumiem... - Odszeptuję.

Jeszcze przez długi czas siedzimy w domku i rozmawiamy. Kiedy z powrotem zaczynamy wracać do domku przy wodospadzie robi się potwornie gorąco i zaczynam żałować, że nie założyłam szortów.
Kiedy dochodzimy do wody przyklękam przy strumieniu i moczę w nim dłonie, obmywam twarz. Woda w porównaniu z temperatura powietrza jest lodowata. Ale w tym momencie mi to nie przeszkadza.
Wachluję się dłonią i oddycham głęboko. Przymykam powieki.
- Jeśli upał się utrzyma... To będziemy musieli wyruszyć wcześniej bo nie dojdziemy... - Bardziej mówię do siebie bo nie mam Enza w swoim polu widzenia.

Siadam i zdejmuję but. Powoli zanurzam jedną nogę. Lodowata woda, aż szczypie.
- Mhm... Mamy przechlapane - również wzdycham. Przyglądam się przez chwilę strumieniowi. - W sumie to nawet nie chce mi się wracać. Została bym tu - posyłam chłopakowi psotny uśmiech.

Pomimo upału i gorąca opieram głowę na ramieniu Enzo.
- Umrą ze strachu - żartuję i śmieje się cicho. - Ale szczerze mówiąc zastanawiałam się nad tą opcją...

Przewracam oczami.
- Wiesz przecież, że moja rodzina jest nadopiekuńcza - odpowiadam rozbawiona.
Nachylam się i zamaczam dłoń w wodzie.