-Pewne miałam.-Wzruszyłam ramionami i spojrzałam na niego zza wachlarza gęstych, czarnych rzęs. Przybliżam się do niego, tak aby nasze klatki piersiowej się zdychały. Kładę dłoń na ramieniu chłopaka i powoli sunę coraz niżej. W pewnym momencie uśmiechnęłam się szeroko i popchnęłam chłopaka, tak aby ponownie znalazł się w wodzie. Głośnemu pluskowi towarzyszył mój, jakże donośny śmiech.

- Małpa. - mówię podnosząc się i o raz kolejny ochlapując dziewczynę.

- Mmm... Uroczo. - śmieje się cicho. - Nie w tych czasach się urodziłeś. - przechylam głowę i przyglądam mu się uważne. Robię urażoną minę. Zsuwam się z blatu. Podchodzę do przyjaciela i zarzucam mu ramiona na szyję. Jego mina jest bezcenna ale ja nie zmienię wyrazu twarzy pomimo, że mam ochotę wybuchnąć śmiechem. - Wstydzisz się mnie..? - marszczę nosek. - Dlaczego? - unoszę wysoko brwi i próbuje powstrzymać szeroki uśmiech jaki wypływa na moją twarz.

- Czasami nie potrafisz się miarkować - zauważam, pnując nad zaskoczonym wyrazem twarzy. - I czasami zachowujesz się jak mała, głupiutka dziewczynka... - pukam w jej czoło. - A oboje wiemy, że głupia nie jesteś.

-Hmmm...-Mruczę, przykładając palec do ust. Dobre pytanie... Przewijam w głowie wszystkie znane mi potrawy.-Ja to bym chyba pizzę zjadła.
Zaśmiałam się, no bo prostota chyba  jest najlepsza, nie?

- Mam szczerą nadzieję - poprawiłem się. - Możesz mnie puścić słońce? Jeszcze Noel będzie mnie o coś podejrzewać - zauważyłem z lekkim uśmiechem na twarzy.

- Teraz to mnie uraziłaś - zauważam. - Sądzę, że jestem godny pozazdroszczenia - mruknąłem i skończyłem robić sobie herbatę.

- To trzeba zadzwo... - dopiero teraz uświadamiam sobie, że miałem telefon w kieszeni. - Szlag. - mruczę wyciągając go z kieszeni. - Ja raczej nie zadzwonię. - mówię trochę speszony.